Ertuğrulgazi Mobilyacılar Caddesi Derneği Başkanı Bahadır Bayraktar Yaptığı Açıklamada;350 bin nüfuslu İnegöl’ünil yapılması sadece biristek değil, çok geç kalınmıştam bir zorunluluktur . 1949 yılından beri yürürlükte olan il idaresi kanunu ile ülkemizin il, ilçe, kasaba, bucak, köy, mahalle yapılanmasını belirlemiş olup taşra teşkilanmalarını da ona göre uygulamıştır. Fakat o günün Türkiyesinin ne nüfusu, ne de bölgelere göre nüfus yoğunlukları bugünle mukayese edilemeyecek oranda değişmiştir. Bazı il ve ilçelerde muazzam derecede nüfus artışı olurken bazı yerleşim yerlerinin nüfusu azalmıştır. O günlerde bir ilçenin nüfusu ortalama 15-20 bin iken bir kaymakam ve ona bağlı kurumlar yeterli olurken bu günlere geldiğimizde 350 bin nüfuslu ilçelerin yine aynı yapıyla idare edilebilmesi mümkün değildir.
Özellikle İNEGÖL örneğinde bu sorunun etkilerini senelerdir yaşamaktayız. Şehrimizşn her gün artan ihtiyaçları ve sorunları 90lı yıllardan itibaren kendini hızla hissettirmiştir. 1997 yılından itibaren stklar, siyasi partiler ve odalar tarafından çokça gündeme getirilen İnrgölün il olması talebi maalesef bugüne kadar gercekleşmemiştir. Tbmm’ne 5 kez kanun teklifi verilmiş, bir kez genel kurulda da oylaması yapılmış ancak olmamıştır.
Türkiyede bazı istatistiklere baktığımızda aslında bu sorun açıkça görülmektedir. Ülkede kişi başına düşen doktor sayısı, hastane büyüklüğü, yatak sayısı, emniyet personeli sayısı, emniyet birimlerinin sayısı, kamu kurumlarının binalarının ve memurların sayıları vs. bütün ortalamalara baktığınızda İnegölde bu ortalamaların sadece üçte biri vardır. Evet Türkiye ortalamasının sadece üçte biri. Yani bu şehirde yasayanların devletten aldığı hizmet ülke ortalamasının üçte biridir. Bu durum anayasanın eşitlik ilkesine de aykırıdır. Her vatandaşın ülke imkanlarından ve hizmetlerinden eşit olarak yararlanma hakkı vardır. Çalışan kamu personeli de normalin çok üstünde ve daha az imkanlarla çalışmaktadır. İlçe halkı da çalışan personel de mağdur olmaktadır. Bu durum uzun yıllardır böyledir ve sorunlar giderek büyümektedir.
Bu durum sürdürülebilir değildir. Aynı sorunlar büyük ilçelerin hepsinde yaşanmaktadır. Gebze, İskenderun, Tarsus, Alanya, çorlu, Polatlı gibi. Devlet bu duruma acil bir çözüm bulmalı ve nüfusu 200 binden çok olan ilçeleri İl yapılmalıdır.
